♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

گاهی نباش
خودت را بردار و کمی دورتر از قافله بایست
وجودت را از همه ی آدم هایِ اطرافت دریغ کن
ببین چه کسی نبودنت را حس می کند ؟
چه کسی حواسش به حال و احوالاتِ توست ؟
سکوت کن و منتظر بمان و ببین کدام آدمِ با معرفتی برایِ پیدا کردنِ تو ، پس کوچه هایِ تنهایی ات را زیر و رو می کند ؟
کدامشان نگرانت می شود ؟
و اصلا چه کسی ، برای نگه داشتنِ تو ، به خودش زحمت می دهد ؟
اگر نبودی و دیدی آب از آبِ روزمرِگی هایشان تکان نخورد ، تعجب نکن
رسمِ آدم ها همین است
اگر بودی که هیچ
اگر نبودی ، دیگران هستند
این تویی که باید عاقل باشی و خودت را برایِ چنین جماعتِ بی تفاوت و بی عاطفه ای ، خرج نکنی

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

در یوگا حرکتی هست به نام

آغوش

قانونش اینطور است که باید برای چند دقیقه خودت را سفت و محکم در آغوش بگیری
فکرت را از همه چیز خالی کنی و فقط روی خودت تمرکز داشته باشی
راستش خیلی وقت ها فکر میکنم اگر این حرکت هم مثل خیلی از کارها که انجامش عادی شده یا ضرورت است به زندگی مان اضافه میشد چه خوب بود

مثل غذا خوردن، مثل خوابیدن
روزی یکدفعه هم خودت را سفت و محکم بغل میکردی
و تمام حواست را برای کسی میگذاشتی که در آغوشت بود
آنوقت شاید محبت کردن به خودت را یاد می گرفتی
اینکه برای خودت عزیز باشی
مهم باشی
آنوقت شاید خودت را بیشتر دوست داشتی
و آدمی که خودش را دوست دارد
هرگز اعتماد نمیکند
به دوست داشتن های مشکوک
و به آغوش های مبهم

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥
♡
گاهی باید دست های خودت را بگیری
اشک های روحت را پاک کنی و دست نوازش بکشی روی دلتنگی هایت
مرهم زخم های خودت باشی
گوش بشوی تا حرفهای دلت را خودت بشنوی
زبان بشوی برای گفتنِ سکوتِ تلخ جان و تنت
گاهی باید خودت برای خودت جان بشوی
روح بشوی
همه چیز و همه کَس بشوی
گاهی باید فقط خودت باشی و خودت

چون دنیا آنطور که می خواهی باشد، نیست..گاهی باید قبول کنی که عقلت با همه ی قدرتش به قلبت باخته
گاهی باید برای این زمین خوردن
کنارِ دلت چمباتمه بزنی و خیره خیره نگاهش کنی و بگویی
دیدی؟همانی شد که می خواستی..بُریدم ، خیالت راحت

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

گاهی باید
خودت را برداری
و بیاندازی ته کوله پشتی ات
و برای دویدن
به دور از خانه بروی
گاهی فضای خانه
برای دویدن فکرهایت
کوچک می شود

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

امیرعلی محتشم

.
به خاطر خودت می گویم
تنهایی کافه رفتن را یاد بگیر
تنهایی مهمانی رفتن را
تنهایی سفر رفتن را
تنهایی خرید کردن را
تنهایی خوابیدن را
که اگر تقدیرت سال ها تنها ماندن بود
از همه این چیزها جا نمانی
به خاطر خودت می گویم
ساز بزن
که انگشتانت به وقت نبودنش
چیزی را لمس کند که خوش آهنگ باشد







به خاطر خودت میگویم
خانه ات را با گلدان و شمع و عود و موسیقی
سبز و روشن و زنده نگه دار
که کاشانه ات آرامشکده ات باشد
به خاطر خودت می گویم
هر روز به آشپزی کردن عادت کن
که آشپزی کردن
به خاطر آن بشقاب روبرویت از سرت بپرد
که احترام به جسمت را یاد بگیری
به خاطر خودت می گویم
دوستان زیادی داشته باش
که دنیایت را با آدم های زیادی قسمت کنی
که دنیایت تنها به یک نفر ختم نشود
به خاطر خودت می گویم
ورزش کن
کتاب بخوان
بنویس
موسیقی گوش کن
برقص
که انرژی نهفته در درونت را
به سمت درستی هدایت کنی
به خاطر خودت می گویم
گاهی دستت را بگذار در دست کودک درونت
بگذار ببرد تو را هر جا که دلش خواست
که یادت باشد
زندگی شوخیه به اشتباه جدی گرفته شده ماست
به خاطر خودت می.گویم
خودت را ببخش..
که حق لذت بردن از زندگی را از خودت نگیری
حق دوباره شروع کردن را
به خاطر خودت می گویم
خودت را یادت نرود
خودت را یادت نرود
خودت را یادت نرود
که از حالا
برای سال های پیری
دچار حسرت برانگیز ترین نوع آلزایمر نشوی

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *
گاهی نیاز است خودت باشی
به دور از هر فکروخیال بیهوده، فقط خودت باشی وخودت
خودت را به آرامش دعوت کنی
باخودت جمعی دو نفره بسازی و باهم قهوه بخورید

باخودت بخندی حرف بزنی و نظره خودت را راجب فلان کتابی که دیروز خواندی بپرسی
گاهی نیاز است با خودت خلوت کنی، در کافه همیشگیت گوشه ای دنج بنشینی و از پنجره به رهگذران نگاه کنی
خودت را سفت بغل بگیری و بگویی من هستم
نیاز است گاهی گوشه ای بنشینی و برای خودت سازه مورد علاقه ات را بزنی و بعد خودت را تشویق کنی و خوشحال باشی که هنوز خودت را داری پس تنها نیستی

گاهی نیاز است خودت را رها کنی تا رشد کند، پروبال بگیرد، بعد خواهی دید چگونه تورا با خود به عرش میبرد

باور کن گاهی به این خودت باش ها نیاز است، پس خودت باش وخودت باش وخودت باش

بخشی از وصیتنامه شهید هادی قربانی مقدم




○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

الحمدلله رب العالمین

سپاس پروردگار بزرگ و مهربان را که به نور خویش مرا انشاء الله از ظلمت خودم نجات داد و هدایتم کرد. اگر به من یاد داد درس زندگی را و درس چگونه زیستن را و چگونه مردن را.

به من یاد داد که شاکر باشم به من محبت را آموخت و آنگاه در قلبم محبت به اسلام و ائمه و انبیاء را قرار داد .

ستایش خداوند عزیز و جل و جلاله را که انبیاء را برای هدایت نوع بشر خلق کرد و مبعوث نمود و برنامه هدایت بشر را به آنها داد. ستایش خداوند رحمان و رحیم را که انوار رحمتش و رحمانیتش به همه بندگان چه کافر و چه مومن می رسد و رحمیت او مخصوص مومنان است.

ای خدای من چگونه ترا شکر کنم چگونه سپاس نعمت های بی کران تو را بجا آورم و چگونه بگویم بنده ات هستم و لیکن بندگی ترا بجا نیاورده ام و نخواهم توانست بجا آورم .

فقط می گویم هر چه بگویم ترا نمی توانم وصف کنم و به قول قرآن « سبحان الله عما یصفون» زبان قاصر است و قلم شکسته و توان بجا نمانده اگر بگویم تو قادری آیا قادریت تو را به جا آورده ام. اگر بگویم تو عادلی آیا عدالت تو را بیان کرده ام؟ بخدا قسم هرگز! کلمات شرمگین هستند که صفات تو را بیان نمایند ولی چه کنیم که برای شناخت تو واژه هایی دیگر سراغ نداریم .

هر جا می نگرم تو را می بینم, هر کس را مشاهده می کنم دیوانه توست و از تو می گوید و هر خانه سر می زنم تو را می جویند .

هر در که زنم صاحب آن خانه تویی تو هر جا که روم پرتو کاشانه تویی تو

عاشقانت عاشقترین مردم و دیوانگانت دیوانه ترین مردم هستند. نه شب دارند و نه روز. آنقدر عاشقت هستند که جان می دهند در راهت و جانبازی می کنند برایت و از مال و فرزند و دنیا می گذرند .

آنکس که ترا شناخت جان را چه کند فرزند و عیال و خانمان را چه کند

دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی دیوانه تو هر دو جهان را چه کند

چشم به هر گوشه نظر می کند تو را می بیند به دریا, به کوه , به صحرا

به دریا بنگرم دریا تووینم به صحرا بنگرم صحرا تو وینم به هر جا بنگرم کوه و در و دشت نشان از قامت رعنا تو وینم

خدایا به من معرفت خودت را عنایت کن که عاشقت گردم و دیوانه ات شوم آنطور که هیچ کس را جز تو نبینم و سر بنهم در بیابان و دنیا را فقط به خاطر تو دوست بدارم و جهان را.

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

انبیاء را از لطف و کرمت مبعوث کردی و بشر را به آنها هدایت فرمودی و زندگی را لذت بخش کردی . تو را سپاس و تو را حمد و ستایش باد ...


*♥♥♥♥*♥♥♥♥*

نامه های عاشقانه | قسمت اول | شهید عباس دوران ◄

نامه های عاشقانه | قسمت دوم | محمدرضا ملک خواه ◄

نامه های عاشقانه | قسمت سوم | علی‌رضا اشرف گنجویی ◄

نامه های عاشقانه | قسمت چهارم | روح اللَّه خمینی ◄

نامه های عاشقانه | قسمت پنجم | محسن حججی ◄

نامه های عاشقانه | قسمت ششم | محمدرضا دستواره ◄

نامه های عاشقانه | قسمت هفتم | امین کریمی ◄

نامه های عاشقانه | قسمت هشتم | سیدرضا میرحسینی ◄

نامه های عاشقانه | قسمت نهم | شهید ستاری ◄

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥


بخشی از نامه ی شهید سید محمدرضا دستواره به همسرش _خانم رستمیان

 

خدمت یگانه همسر مهربانم سلام – دوستت دارم

ضمن عرض سلام امیدوارم حالت خوب باشد و هیچگونه ناراحتی نداشته باشی و اوقات را بخوبی و خوشی بسر ببری و خداوند دائماً حافظ و نگهدارت باشد

همسرم

بسیار دلم برایت تنگ شده و هوای تو را کرده است بعد از هر نمازی دعایت میکنم آخر میدانی خیلی دوستت دارم و چون خیلی دوستت دارم دلم هم برایت خیلی تنگ میشود و چون نمیتوانم پیشت باشم لذا برایت دعا میکنم
حال خودم خوب است اما بواسطه شهادت حسن عزیز خیلی ناراحتم ولی چه کنم که کاری از دستم بر نمیآید فقط باید بخدا پناه برد

 

امینی هم زخمی شده و رفته و لذا خیلی تنها هستم خیلی حوصلهام سر رفته ولی دائما از خدای بزرگ کمک میگیرم و خودش صبر میدهد والا تا الان میبایست دق کرده باشم
خیلی دلم میخواست کنار تو بودم و چند ساعتی درددل میکردم و کمی تسلی پیدا می کردم

بزودی شاید بیایم ولی باز نوشتن این نامه باعث کمی آرامش خاطرم گردید چون باز گفتگو با یک رفیق است با یک رفیقی که خیلی دوستش دارم و دوستم دارد
امیدوارم که متاثرت نکرده باشم میدانم ناراحت میشوی ولی خودت را کنترل کن


*♥♥♥♥*♥♥♥♥*

نامه های عاشقانه | قسمت اول | شهید عباس دوران ◄

نامه های عاشقانه | قسمت دوم | محمدرضا ملک خواه ◄

نامه های عاشقانه | قسمت سوم | علی‌رضا اشرف گنجویی ◄

نامه های عاشقانه | قسمت چهارم | روح اللَّه خمینی ◄

نامه های عاشقانه | قسمت پنجم | محسن حججی ◄

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *
فقط زندگی در جهانی را تصور کن که در آن آیینه نباشد
تو درباره ی صورتت خیالبافی می کنی و تصورت این است که صورتت بازتاب آن چیزی است که در درون تو است
و بعد وقتی چهل ساله شدی، کسی برای اولین بار آیینه ای در برابرت می گیرد

وحشت خودت را مجسم ‌کن! تو صورت یک بیگانه را خواهی دید و به روشنی به چیزی پی خواهی برد که قادر به پذیرفتنش نیستی

صورتِ تو، خودِ تو نیست

* ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ *


جاودانگی اثر میلان کوندرا